Ο τιτανικός βυθίζεται η ορχήστρα παίζει.
Η ανάγκη για το τραπέζι, συμπόσιο, για έναν χώρο όπου φέρνουμε η κάθε μία και ο καθένας παρουσία και τροφή για όλους, δημιουργήθηκε μέσα απο ανάγκη συλλογικής θεραπείας. Αυτή η ανάγκη γίνεται όλο και πιό έντονη καθώς η υδρόγειος γίνεται ορατή στην ολότητά της, με την σχέση ανθρώπου και μητέρας γής να έχει φτάσει σε ολική καταστροφή. Αυτοκαταστροφή. Ενώ ο τιτανικός βυθίζεται και η ορχήστρα παίζει, πολλοί άνθρωποι αρνούνται να ανοίξουν , η ισως δεν μπορούν να ανοίξουν τις αισθήσεις τους στο συμβάν.
Υπάρχουν όμως και πολλοί που απο την ζωή αναγκάζονται να είναι οι ίδιοι λύση για τα συλλογικά προβλήματα. Να θεραπεύσουν τις σχέσεις τους με την φύση, την ζωή και τους ανθρώπους. Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε αυτές τις επιτυχίες που ήδη έχουμε στην ζωή μας και να στηρίξουμε το επόμενο βήμα σε αυτές. Έτσι το συλλογικό νευρικό συστημα πλάθει καινουργιο ανθρώπινο δυναμικό. Μας δείχνει τον τρόπο να θεραπεύσουμε την γή, ξεκινώντας απο τον εαυτό μας, το σπίτι μας, την γειτονιά μας, την φύση γύρω μας, την χώρα μας.
Κύριο σημείο έρευνας, είναι η επικοινωνία, η συνοχή και συνεργασία. Το συλλογικό πεδίο χρειάζεται συγκεκριμένες τέχνες και ικανότητες για να λειτουργήσει.
Παρακάτω γράφω μιά περίληψη των αρχών και των τεχνών
1) Τα συλλογικά προβλήματα θεραπεύονται συλλογικά.
3) Η κοινωνική συνοχή είναι ο φορέας της μετάλλαξης.
4) Χρειάζεται ιεροτελεστία, συγκέντρωση, δημιουργία θεραπευτικού πεδίου.
5) Η θεραπεία είναι κάτι καινούργιο που δεν έχει ξαναγίνει.
6) Ισότητα. Το κάθε άτομο ηγείται στην δύναμη και ποιότητά του και είναι απαραίτητο.
7) Μετάβαση απο εγωκεντρικό σε οικοσυστημικό σκεπτικό.
8) Το συλλογικό πεδίο επεξεργάζεται πληροφορίες για να γειωθεί σε πράξη
9) Χρησιμοποιούμε τα δίκτυα που έχουμε ήδη
10) Όσο θεραπεύω τις δικές μου σκιές, τόσο πιό πολύ φώς μπορώ να περιέχω, τόσο πιό πολύ μπορώ να συμβάλλω στήν συλλογική μετάλλαξη.
1) Τα συλλογικά προβλήματα θεραπεύονται συλλογικά.
Σύνδεση και κοινότητα, όχι μόνο ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά όλα τα είδη ζωής.
Η επικοινωνία ξεσκεπάζει τις αιτίες που δημιουργούν αδυναμίες/ασθένειες.
2) Το συλλογικό, πνευματικό, οικοσυστημικό, ενοποιημένο, υποσυνείδητο, είναι ένα.
Όλα συμπεριλαμβάνονται, τιποτε δεν εξαιρείται. Όλα τα ονόματα, όπως συμπεριληπτική τάξη, διαχρονική διάσταση, συστημικό πεδίο, ολιστική, πνευματική διάσταση, βιοποικιλότητα.
Οι διαχωρισμοί του τι είναι οικονομικό, πολιτικό, ψυχολογικό, οικολογικό είναι χρήσιμοι μέχρι ένα σημείο.
3) Όσο θεραπεύω τις δικές μου σκιές, τόσο πιό πολύ φώς μπορώ να περιέχω, τόσο πιό πολύ μπορώ να συμβάλλω στήν συλλογική μετάλλαξη. Είμαι η λύση.
Ειχαμε την εντύπωση ότι το να ζήσουμε την ζωή μας συμβάλλουμε στο συλλογικό.
Αποδείχτηκε ότι ενώ αλήθεια χρειάζεται να είμαστε υγιείς για να συμβάλλουμε, δεν αρκει η προσωπική ευτυχία για να αντιμετωπίσουμε την σημερινή κατάσταση.
Ανοίγουμε την προσοχή και θέλησή μας προς το παγκόσμιο νευρικό συστημα, για να έχουμε αποτέλεσμα.
Ότι δημιουργεί συνοχή και σύνδεση είναι θεραπευτικό, ότι δημιουργεί διχασμό και απομόνωση είναι τραυματικό.
4) Η κοινωνική συνοχή είναι ο φορέας της μετάλλαξης. Χρειάζεται ιεροτελεστία συγκέντρωσης, δημιουργίας χώρου, θεραπευτικού πεδίου.
Η δημιουργία κοινότητας είναι 5% θεωρία και 95% πράξη. Χρόνος και συνέπεια χρειάζεται για να συνδεθούμε. Είναι η ζωή μας. Και χρειάζεται να έχουμε μια σχέση άμεση και αληθινή, με ειλικρίνεια.
Η πειθαρχία τρέφεται απο την αφοσίωση. Αφιέρωση. Υπάρχει έκκλιση για βοήθεια. Αγιούτο! Το άγγιγμα που με ελευθερώνει απο την φυλακή!
5) Η θεραπεία δεν έχει ξαναγίνει, είναι απάτητο πεδίο. Ίσως χρειάζεται να το κάνουμε εμείς, για να ανοίξει το μονοπάτι.
7) Μετάβαση απο εγωκεντρικό σε οικοσυστημικό σκεπτικό. Είμαστε φύση.
Δεν δημιουργούμε ανθρώπινη ανάπτυξη, αλλά μας δημιουργεί. Έχουμε ήδη εκπληρωθεί. Το κατά πόσο το αντιλαμβανόμαστε και το ζούμε αυτό είναι η διαφορά. Πώς θα βρούμε την βιοποικιλότητα, τη φυσική μας κατάσταση, την αλυσίδα δημιουργικής έκφρασης?
8) Το συλλογικό πεδίο επεξεργάζεται πληροφορίες για να γειωθεί σε πράξη
Για να δημιουργήσουμε δίκτυα με συνοχή και σύνδεση χρειαζόμαστε διαδικασίες όπου
Βρισκω πληροφορίες, τις επεξεργάζομαι
Ερευνώ τη σχέση μου με αυτές.
Δρω αμεσα, η αποφασίζω σειρά δράσεων.
Αυτό χρειάζεται να είναι πλήρες για γειωθεί. Άν δεν μπορούμε να χωνέψουμε τις πληροφορίες που μας δίνονται, δημιουργείται απόσταση. Δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω. Μη μου μιλάς. Οπότε δεν παίρνουμε δράση. Παράλυση.
9) Δημιούργησε δομές υποστήριξης όπου και όπως μπορείς.
Τέχνες, η μουσική, η κουλτούρα, κινηματογράφος και τηλεόραση, χρειάζεται να δώσουν στην γη.
Οι δάσκαλοι και σχολές διαλογισμού, οι πολεμικές τέχνες οι θεραπευτικές σχολές και οι επιχειρηματικές σχολές, οι διεθνείς οργανισμοί και κινήματα, χρειάζεται να αναγνωρίσουν την ανάγκη της γής για τον άνθρωπο.
Χρησιμοποιούμε τα δίκτυα που έχουμε ήδη
Θεραπεύτρια είναι αυτή που γνωρίζει ένα χώρο που έχει πάει και μπορεί να φέρει και άλλους εκεί. Τα δίκτυα που ήδη έχουμε είναι η αληθινή κοινότητα, όπου έχουμε δοκιμαστεί και δημιουργήσει εμπιστοσύνη. Βρισκόμαστε μαζί 4 φίλες, που έχουν φτάσει στο ενοποιημένο πεδίο και το ζούν καθημερινά. Τα τρία άτομα με τα οποία έχω συμπορευτεί, κάτι που δημιούργησε η ζωή μας. Υπάρχει δύναμη και σταθερή ροή, σαν ένας κύκλος απο δέντρα μέσα στο δάσος. Μέσα από διαφορετικό δρόμο. Και αυτό που θέλουμε να δείξουμε μαζί ότι δεν έχει σημασία από ποιο δρόμο φτάνεις. Στην πηγή, την βασική δύναμη, εκεί που υπάρχουν όλες οι ποιότητες και ανθρώπινη ανάπτυξη.
Αγάπη= Είμαστε εδώ βασικά για την δική μας εξέλιξη!